گلبهی

و یک دنیا خاطره ...

گلبهی

و یک دنیا خاطره ...

باورم نمیشه

آدم میمونه، همه که دارن می‌رن، ۱۶ خرداد، ۲ تا هم اتاقیامم دارند می‌رن خونه هاشون،
یعنی چه قدر زود این ۴ سال تموم شد.
آدم دلش می‌گیره.
کاشکی بازم دور هم جمع می‌شدیم.
کاشکی می‌شد تا آخر عمر همین جا بمونیم.
هی ی ی.
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد