زندگی

و سطوری که پاک می شوند و دوباره نگاشته می شوند.

و حرف هایی که فراموش می شوند و به یاد می آیند.

و تمام این ها را به دور می اندازی و انگ خودرأیی را بر دوش خود می کشی. می دانی که باورش نداری.

و سطور همانطور پاک می شوند و دیگر چیزی باقی نمی ماند و دیگر سکوت تشنج آمیز با قطرات اشک آلوده می شوند.

و به هزاران فکر کرده و نکرده و راه نرفته و رفته فکر می کنی و در همه چیز می مانی.

و به آرامش ایمان می آوری و همه چیز را دور می اندازی.

و به خوابی عمیق فرو می روی.

بخواب، آرام بخواب.

شب بخیر