یکی هم باید بردارد و یک روز از آدم های راه دور بنویسد . از آدم هایی که می دانی شاید دیگر هیچوقت نتوانی ببینی شان اما همچنان عزیز باشند برایت .. آدم هایی که جبر ِ دنیا و سرنوشت یا چه میدانم دست روزگار آنها را برداشته و گوشه ی دیگری از  دنیا روی زمین گذاشته ، جایی کیلومتر ها دورتر از ما .. آدم هایی که همه خاطرات خوبت را از آنها داری و حالا باید به هرزگاهی شنیدن صدایشان و دیدن عکس هایشان قانع باشی و  به این فکر کنی که روز ها دارند تندُتند  می گذرند و شما حتی گذر عمر یکدیگر را هم نمی بینید ..

و کیه ِ که از این آدم های راه دور در زندگی اش نداشته باشد !؟

۱۳۹۲/۰۷/۱۶ | 12:14 | ندا | آرشيو نظرات |